1 Ἔτι , φημί , κύριε , οὐ νενόηκα ὅλως περὶ τοῦ χρόνου τῆς ἀπάτης καὶ τρυφῆς καὶ βασάνου · τηλαυγέστερόν μοι δήλωσον . 2 ἀποκριθείς μοι λέγει · Ἡ ἀφροσύνη σου παράμονός ἐστι , καὶ οὐ θέλεις σου τὴν καρδίαν καθαρίσαι καὶ δουλεύειν τῷ θεῷ . βλέπε , φησί , μήποτε ὁ χρόνος πληρωθῇ καὶ σὺ ἄφρων εὑρεθῇς . ἄκουε οὖν , φησί , καθὼς βούλει , ἵνα νοήσῃς αὐτά . 3 ὁ τρυφῶν καὶ ἀπατώμενος μίαν ἡμέραν καὶ πράσσων , ἃ βούλεται , πολλὴν ἀφροσύνην ἐνδέδυται καὶ οὐ νοεῖ τὴν πρᾶξιν , ἣν ποιεῖ · εἰς τὴν αὔριον ἐπιλανθάνεται γάρ , τί πρὸ μιᾶς ἔπραξεν · ἡ γὰρ τρυφὴ καὶ ἀπάτη μνήμας οὐκ ἔχει διὰ τὴν ἀφροσύνην , ἣν ἐνδέδυται , ἡ δὲ τιμωρία καὶ ἡ βάσανος ὅταν κολληθῇ τῷ ἀνθρώπῳ μίαν ἡμέραν , μέχρις ἐνιαυτοῦ τιμωρεῖται καὶ βασανίζεται · μνήμας γὰρ μεγάλας ἔχει ἡ τιμωρία καὶ ἡ βάσανος . 4 βασανιζόμενος οὖν καὶ τιμωρούμενος ὅλον τὸν ἐνιαυτόν , μνημονεύει τότε τῆς τρυφῆς καὶ ἀπάτης καὶ γινώσκει , ὅτι δι᾿ αὐτὰ πάσχει τὰ πονηρά . πᾶς οὖν ἄνθρωπος ὁ τρυφῶν καὶ ἀπατώμενος οὕτω βασανίζεται , ὅτι ἔχοντες ζωὴν εἰς θάνατον ἑαυτοὺς παραδεδώκασι . 5 Ποῖαι , φημί , κύριε , τρυφαί εἰσι βλαβεραί ; Πᾶσα , φησί , πρᾶξις τρυφή ἐστι τῷ ἀνθρώπῳ , ὃ ἐὰν ἡδέως ποιῇ · καὶ γὰρ ὁ ὀξύχολος τῷ ἑαυτοῦ πάθει τὸ ἱκανὸν ποιῶν τρυφᾷ · καὶ ὁ μοιχὸς καὶ ὁ μέθυσος καὶ ὁ κατάλαλος καὶ ὁ ψεύστης καὶ ὁ πλεονέκτης καὶ ὁ ἀποστερητὴς καὶ ὁ τούτοις τὰ ὅμοια ποιῶν τῇ ἰδίᾳ νόσῳ τὸ ἱκανὸν ποιεῖ · τρυφᾷ οὖν ἐπὶ τῇ πράξει αὐτοῦ . 6 αὗται πᾶσαι αἱ τρυφαὶ βλαβεραί εἰσι τοῖς δούλοις τοῦ θεοῦ . διὰ ταύτας οὖν τὰς ἀπάτας πάσχουσιν οἱ τιμωρούμενοι καὶ βασανιζόμενοι . 7 εἰσὶν δὲ καὶ τρυφαὶ σώζουσαι τοὺς ἀνθρώπους · πολλοὶ γὰρ ἀγαθὸν ἐργαζόμενοι τρυφῶσι τῇ ἑαυτῶν ἡδονῇ φερόμενοι . αὕτη οὖν ἡ τρυφὴ σύμφορός ἐστι τοῖς δούλοις τοῦ θεοῦ καὶ ζωὴν περιποιεῖται τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τοιούτῳ · αἱ δὲ βλαβεραὶ τρυφαὶ αἱ προειρημέναι βασάνους καὶ τιμωρίας αὐτοῖς περιποιοῦνται · ἐὰν δὲ ἐπιμένωσι καὶ μὴ μετανοήσωσι , θάνατον ἑαυτοῖς περιποιοῦνται .
