1 Ταῦτα πάντα τὰ προγεγραμμένα ἐγὼ ὁ ποιμὴν ὁ ἄγγελος τῆς μετανοίας ἔδειξα καὶ ἐλάλησα τοῖς δούλοις τοῦ θεοῦ . ἐὰν πεισθῆτε αὐτοῖς καὶ ἀκούσητε τῶν ῥημάτων μου καὶ πορευθῆτε ἐν αὐτοῖς καὶ κατορθώητε τὰς ὁδοὺς ὑμῶν , ζῆσαι δύνασθε . ἐὰν δὲ παραμείνητε τῇ δολιότητι καὶ μνησικακίᾳ , οὐδεὶς τῶν τοιούτων ζήσει τῷ θεῷ . ταῦτα πάντα παρ᾿ ἐμοῦ ἔδει λαληθῆναι λελάληται ὑμῖν . [Latin: Haec omnia, quae supra scripta sunt, ego pastor nuntius paenitentiae ostendi et locutus sum dei servis. Si credideritis ergo et audieritis verba mea et ambulaveritis in his et correxeritis itinera vestra, vivere poteritis. Sin autem permanseritis in malitia et memoria offensarum, nullus ex huiusmodi vivet deo. Haec omnia a me dicenda dicta sunt vobis.] 2 λέγει μοι ὁ ποιμήν · Πάντα με ἐπηρώτησας ; Ναί , φημί , κύριε . Τί ὅτι , φησίν , οὐκ ἐπηρώτησας περὶ τῶν τύπων τῶν λίθων τῶν ἀπεληλυθότων εἰς τὴν οἰκοδομήν , ὧν ἐξεπληρώσαμεν ; Ἐπελαθόμην , φημί , κύριε . [Latin: Ait mihi ipse pastor: Omnia a me interrogasti? Et dixi: Ita, domine. Quare ergo non interrogasti me de forma lapidum in structura repositorum, quod explevimus formas? Et dixi: Oblitus sum, domine.] 3 Ἄκουε νῦν , φησί , περὶ αὐτῶν · οὗτοί εἰσιν οἱ νῦν ἀκούσαντες τῶν ἐντολῶν μου καὶ μετανοήσαντες ἐξ ὅλης καρδίας αὐτῶν , καὶ ἐπεὶ εἶδεν ὁ κύριος τὴν μετάνοιαν αὐτῶν καλὴν καὶ καθαρὰν καὶ δυναμένους παραμεῖναι ἐν τῇ μετανοίᾳ αὐτῶν , ἐκέλευσεν τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν τὰς προτέρας ἐξαλειφθῆναι . οἱ γὰρ τύποι οὗτοι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν ἦσαν . ἐξωμαλίσθησαν οὖν εἰς τὸ μηκέτι φαίνεσθαι αὐτάς . [Latin: Audi nunc, inquit, de illis. Hi sunt qui nunc mandata mea audierunt et ex totis praecordiis egerunt paenitentiam. Cumque vidisset dominus bonam atque puram esse paenitentiam eorum et posse eos in ea permanere, iussit priora peccata eorum deleri. Hae enim formae peccata erant eorum, et exaequata sunt, ne apparerent.]