1 Ἄκουε νῦν , φησί , τὴν ἐνέργειαν τῆς ὀξυχολίας , πῶς πονηρά ἐστι , καὶ πῶς τοὺς δούλους μοῦ καταστρέφει τῇ ἑαυτῆς ἐνεργείᾳ καὶ πῶς ἀποπλανᾷ αὐτοὺς ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης . οὐκ ἀποπλανᾷ δὲ τοὺς πλήρεις ὄντας ἐν τῇ πίστει οὐδὲ ἐνεργῆσαι δύναται εἰς αὐτούς , ὅτι ἡ δύναμις μου μετ᾿ αὐτῶν ἐστιν · ἀποπλανᾷ δὲ τοὺς ἀποκένους καί διψύχους ὄντας . 2 ὅταν δὲ ἴδῃ τοὺς τοιούτους ἀνθρώπους εὐσταθοῦντας , παρεμβάλλει ἑαυτὴν εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου , καὶ ἐκ τοῦ μηδενὸς ὁ ἀνὴρ ἢ ἡ γυνὴ ἐν πικρίᾳ γίνεται ἕνεκεν βιωτικῶν πραγμάτων ἢ περὶ ἐδεσμάτων ἢ μικρολογίας τινος ἢ περὶ φίλου τινος ἢ περὶ δόσεως ἢ λήψεως ἢ περὶ τοιούτων μωρῶν πραγμάτων · ταῦτα γὰρ πάντα μωρὰ ἐστι καὶ κενὰ καὶ ἄφρονα καὶ ἀσύμφορα τοῖς δούλοις τοῦ θεοῦ . 3 ἡ δὲ μακροθυμία μεγάλη ἐστὶ καὶ ἰσχυρὰ καὶ δύναμιν ἔχουσα καὶ στιβαρὰν καὶ εὐθηνουμένην ἐν πλατυσμῷ μεγάλῳ , ἱλαρά , ἀγαλλιωμένη , ἀμέριμνος οὖσα , δοξάζουσα τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ , ἐταπεινοφρονεῖτε ἐν ἑαυτῇ ἔχουσα πικρόν , παραμένουσα διὰ παντὸς 1 πραεῖα καὶ ἡσύχιος · αὕτη οὖν ἡ μακροθυμία κατοικεῖ μετὰ τῶν τὴν πίστιν ἐχόντων ὁλόκληρον . 4 ἡ δὲ ὀξυχολία πρῶτον μὲν μωρά ἐστιν , ἐλαφρά τε καὶ ἄφρων . εἶτα ἐκ τῆς ἀφροσύνης γίνεται πικρία , ἐκ δὲ τῆς πικρίας θυμός , ἐκ δὲ τοῦ θυμοῦ ὀργή , ἐκ δὲ τῆς ὀργῆς μῆνις · εἶτα ἡ μῆνις αὕτη ἐκ τοσούτων κακῶν συνισταμένη γίνεται ἁμαρτία μεγάλη καὶ ἀνίατος . 5 ὅταν γὰρ ταῦτα τὰ πνεύματα ἐν ἑνὶ ἀγγείῳ κατοικῇ , οὗ καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον κατοικεῖ , οὐ χωρεῖ τὸ ἄγγος ἐκεῖνο , ἀλλ᾿ ὑπερπλεονάζει . 6 τὸ τρυφερὸν οὖν πνεῦμα , μὴ ἔχον συνήθειαν μετὰ πονηροῦ πνεύματος κατοικεῖν μηδὲ μετὰ σκληροτητος , ἀποχωρεῖ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ τοιούτου καὶ ζητεῖ κατοικεῖν μετὰ πραότητος καὶ ἡσυχίας . 7 εἶτα ὅταν ἀποστῇ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου ἐκεῖνου , οὗ κατοικεῖ , γίνεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος κενὸς ἀπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ δικαίου , καὶ τὸ λοιπὸν πεπληρωμένος τοῖς πνεύμασι τοῖς πονηροῖς ἀκαταστατεῖ ἐν πάσῃ πράξει αὐτοῦ , περισπώμενος ὧδε κἀκεῖσε ἀπὸ τῶν πνευμάτων τῶν πονηρῶν , καὶ ὅλως ἀποτυφλοῦται ἀπὸ τῆς διανοίας τῆς ἀγαθῆς . οὕτως οὖν συμβαίνει πᾶσι τοῖς ὀξυχόλοις . 8 ἀπέχου οὖν ἀπὸ τῆς ὀξυχολίᾳ , τοῦ πονηροτάτου πνεύματος · ἔνδυσαι δὲ τὴν μακροθυμίαν καὶ ἀντίστα τῇ ὀξυχολίᾳ καὶ τῇ πικρίᾳ , καὶ ἔσῃ εὑρισκόμενος μετὰ τῆς σεμνότητος τῆς ἠγαπημένης ὑπὸ τοῦ κυρίου . βλέπε οὖν μήποτε παρενθυμηθῇς τὴν ἐντολὴν ταύτην · ἐὰν γὰρ ταύτης τῆς ἐντολῆς κυριεύσῃς , καὶ τὰς λοιπὰς ἐντολὰς δυνήσῃ φυλάξαι , ἅς σοὶ μέλλω ἐντέλλεσθαι . ἰσχυροῦ ἐν αὐταῖς καὶ ἐνδυναμοῦ , καὶ πάντες ἐνδυναμούσθωσαν , ὅσοι ἐὰν θέλωσιν ἐν αὐταῖς πορπορεύεσθαι .
