1 Λέγω αὐτῷ · κύριε , ἄκουσόν μου ὀλίγων ῥημάτων . Λέγε , φησί , ὃ βούλει . Ὁ μὲν ἄνθρωπος , φημί , κύριε , πρόθυμός ἐστι τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ φυλάσσειν , καὶ οὐδείς ἐστιν ὁ μὴ αἰτούμενος παρὰ τοῦ κυρίου , ἵνα ἐνδυναμωθῇ ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ καὶ ὑποταγῇ αὐταῖς · ἀλλ᾿ ὁ διάβολος σκληρός ἐστι καὶ καταδυναστεύει αὐτῶν . 2 Οὐ δύναται , φησί , καταδυναστεύειν τῶν δούλων τοῦ θεοῦ τῶν ἐξ ὅλης καρδίας ἐλπιζόντων ἐπ᾿ αὐτόν . δύναται ὁ διάβολος ἀντιπαλαῖσαι , καταπαλαῖσαι δὲ οὐ δύναται . ἐὰν οὖν ἀντισταθῆτε αὐτῷ , νικηθεὶς φεύξεται Ἀφ᾿ ὑμῶν κατῃσχυμμένος . ὅσοι δέ , φησίν , ἀπόκενοί εἰσι , φοβοῦνται τὸν διάβολον ὡς δύναμιν ἔχοντα . 3 ὅταν ὁ ἄνθρωπος κεράμια ἱκανώτατα γεμίσῃ οἴνου καλοῦ καὶ ἐν τοῖς κεραμίοις ἐκείνοις ὀλίγα ἀπόκενα ᾖ , ἔρχεται ἐπὶ τὰ κεράμια καὶ οὐ κατανοεῖ τὰ πλήρη · οἶδε γὰρ ὅτι πλήρη εἰσί · κατανοεῖ δὲ τὰ ἀπόκενα , φοβούμενος , μήποτε ὤξισαν · ταχὺ γὰρ τὰ ἀπόκενα κεράμια ὀξίζουσι , καὶ ἀπόλλυται ἡ ἡδονὴ τοῦ οἴνου . 4 οὕτω καὶ ὁ διάβολος ἔρχεται ἐπὶ πάντας τοὺς δούλους τοῦ θεοῦ ἐκπειράζων αὐτούς . ὅσοι οὖν πλήρεις εἰσὶν ἐν τῇ πίστει , ἀνθεστήκασιν αὐτῷ ἰσχυρῶς , κἀκεῖνος ἀποχωρεῖ ἀπ᾿ αὐτῶν μὴ ἔχων τόπον , ποῦ εἰσέλθῃ . ἔρχεται οὖν τότε πρὸς τοὺς ἀποκένους καὶ ἔχων τόπον εἰσπορεύεται εἰς αὐτούς , καὶ ὃ δὲ βούλεται ἐν αὐτοῖς ἐργάζεται , καὶ γίνονται αὐτῷ ὑπόδουλοι .
