1 Ὁ δὲ ἀνθύπατος εἶπεν · θηρία ἔχω , τούτοις σὲ παραβαλῶ , ἐὰν μὴ μετανοήσῃς . ὁ δὲ εἶπεν · Κάλει , ἀμετάθετος γὰρ ἡμῖν ἡ ἀπὸ τῶν κρειττόνων ἐπὶ τὰ χείρω μετάνοια · καλὸν δὲ μετατίθεσθαι ἀπὸ τῶν χαλεπῶν ἐπὶ τὰ δίκαια . 2 ὁ δὲ πάλιν πρὸς αὐτόν · Πυρί σὲ ποιήσω δαπανηθῆναι , εἰ τῶν θηρίων καταφρονεῖς , ἐὰν μὴ μετανοήσῃς . ὁ δὲ Πολύκαρπος εἶπεν · πῦρ ἀπειλεῖς τὸ πρὸς ὥραν καιόμενον καὶ μετ᾿ ὀλίγον σβεννύμενον · ἀγνοεῖς γὰρ τὸ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ αἰωνίου κολάσεως τοῖς ἀσεβέσι τηρούμενον πῦρ . ἀλλὰ τί βραδύνεις ; φέρε , ὃ βούλει .