1  Τοὺς δὲ κατακοπτομένους καὶ μακρὰν ῥιπτομένους ἀπὸ τοῦ πύργου θέλεις γνῶναι ; οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς ἀνομίας · ἐπίστευσαν δὲ ἐν ὑποκρίσει , καὶ πᾶσα πονηρία οὐκ ἀπέστη ἀπ᾿ αὐτῶν · διὰ τοῦτο οὐκ ἔχουσιν σωτηρίαν , ὅτι οὐκ εἰσὶν εὔχρηστοι εἰς οἰκοδομὴν διὰ τὰς πονηρίας αὐτῶν . διὰ τοῦτο συνεκόπησαν καὶ πόρρω ἀπερίφησαν διὰ τὴν ὀργὴν τοῦ κυρίου , ὅτι παρώργισαν αὐτόν . 2  τοὺς δὲ ἑτέρους , οὓς ἑώρακας πολλοὺς κειμένους , μὴ ὑπάγοντας εἰς τὴν οἰκοδομήν , οὗτοι οἱ μὲν ἐψωριακότες εἰσίν , οἱ ἐγνωκότες τὴν ἀλήθειαν , μὴ ἐπιμένοντας δὲ ἐν αὐτῇ . 3  Οἱ δὲ τὰς σχισμὰς ἔχοντες , τίνες εἰσί ; Οὗτοί εἰσιν οἱ κατ᾿ ἀλλήλων ἐν ταῖς καρδίαις ἔχοντες καὶ μὴ εἰρηνεύοντες ἐν ἐαυτοῖς , ἀλλὰ πρόσωπον εἰρήνης ἔχοντες , ὅταν δὲ ἀπ᾿ ἀλλήλων ἀποχωρήσωσιν , αἱ πονηρίαι αὐτῶν ἐν ταῖς καρδίαις ἐμμένουσιν · αὖται οὖν αἱ σχισμαί εἰσιν , ἃς ἔχουσιν οἱ λίθοι . 4  οἱ δὲ κεκολοβωμένοι , οὗτοί εἰσιν πεπιστευκότες μὲν καὶ τὸ πλεῖον μέρος ἔχουσιν ἐν τῇ δικαιοσύνῃ , τινὰ δὲ μέρη ἔχουσιν τῆς ἀνομίας · διὰ τοῦτο κολοβοὶ καὶ οὐχ ὁλοτελεῖς εἰσιν . 5  Οἱ δὲ λευκοὶ καὶ στρογγύλοι καὶ μὴ ἁρμόζοντες εἰς τὴν οἰκοδομήν , τίνες εἰσιν , κυρία ; ἀποκριθεῖσά μοι λέγει · Ἕως πότε μωρὸς εἶ καὶ ἀσύνετος , καὶ πάντα ἐπερωτᾷς καὶ οὐδὲν νοεῖς ; οὗτοί εἰσιν ἔχοντες μὲν πίστιν , ἔχοντες δὲ καὶ πλοῦτον τοῦ αἰῶνος τούτου · ὅταν γένηται θλῖψις , διὰ τὸν πλοῦτον αὐτῶν καὶ διὰ τὰς πραγματείας ἀπαρνοῦνται τὸν κύριον αὐτῶν . 6  καὶ ἀποκριθεὶς αὐτῇ λέγω · Κυρία , πότε οὖν εὔχρηστοι ἔσονται εἰς τὴν οἰκοδομήν ; Ὅταν , φησίν , περικοπῇ αὐτῶν ὁ πλοῦτος ὁ ψυχαγωγῶν αὐτούς , τότε εὔχρηστοι ἔσονται τῷ θεῷ . ὥσπερ γὰρ ὁ λίθος ὁ στρογγύλος , ἐὰν μὴ περικοπῇ καὶ ἀποβάλῃ ἐξ αὐτοῦ τι , οὐ δύναται τετράγωνος γενέσθαι , οὕτω καὶ οἱ πλουτοῦντες ἐν τούτῳ τῷ αἰῶνι , ἐὰν μὴ περικοπῇ αὐτῶν ὁ πλοῦτος , οὐ δύνανται τῷ κυρίῳ εὔχρηστοι γενέσθαι . 7  ἀπὸ σεαυτοῦ πρῶτον γνῶθι · ὅτε ἐπλούτεις ἄχρηστος ἦς , νῦν δὲ εὔχρηστος εἶ καὶ ὠφέλιμος τῇ ζωῇ . εὔχρηστοι γίνεσθε τῷ θεῷ · καὶ γὰρ σὺ αὐτὸς χρᾶσαι ἐκ τῶν αὐτῶν λίθων .