1  Ἄκουε , φησίν , περὶ τῶν μορφῶν ὧν ἐπιζητεῖς . 2  τῇ μὲν πρώτῃ ὁράσει διατί πρεσβυτέρα ὤφθη σοὶ καὶ ἐπὶ καθέδραν καθημένη ; ὅτι τὸ πνεῦμα ὑμῶν πρεσβύτερον καὶ ἤδη μεμαραμμένον καὶ μὴ ἔχον δύναμιν ἀπὸ τῶν μαλακιῶν ὑμῶν καὶ διψυχιῶν · 3  ὥσπερ γὰρ οἱ πρεσβύτεροι , μηκέτι ἔχοντες ἐλπίδα τοῦ ἀνανεῶσαι , οὐδὲν ἄλλο προσδοκῶσιν εἰ μὴ τὴν κοίμησιν αὐτῶν , οὕτως καὶ ὑμεῖς μαλακισθέντες ἀπὸ τῶν βιωτικῶν πραγμάτων παρεδώκατε ἑαυτοὺς εἰς τὰς ἀκηδίας καὶ οὐκ ἐπερίψατε ἑαυτῶν τὰς μερίμνας ἐπὶ τὸν κύριον · ἀλλὰ ἐθραύσθη ὑμῶν ἡ διάνοια καὶ ἐπαλαιώθητε ταῖς λύπαις ὑμῶν . 4  Διατί οὖν ἐν καθέδρᾳ ἐκάθητο , ἤθελον γνῶναι , κύριε . Ὅτι πᾶς ἀσθενὴς εἰς καθέδραν καθέζεται διὰ τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ , ἵνα συνκρατηθῇ ἡ ἀσθένεια τοῦ σώματος αὐτοῦ . ἔχεις τὸν τύπον τῆς πρώτης ὁράσεως .